The new Photo Albums adress is...

http://picasaweb.google.com/fotis.kalafatis.2
The old one still contains the material from this 1st one year, but from now on the 2nd year will appear on the new address.
As you may already know, the blog train has come to a halt.
Of course I will keep on posting pictures...so stay in a sense... tuned (?)

Παρασκευή, Ιανουαρίου 25, 2008

Το καλύτερο όμως, για το τέλος

 DSC09462Και τωρά κυρίες και κύριοι, ας αφήσουμε τις συγκρίσεις μεταξύ Ελλάδας και Ταϋλάνδης και εστιάσουμε στα πράγματα που η Ελλάδα, δεν έχει (οχι οτι εχει ναούς ή ναούς του χρήματος, άλλα λέμε τώρα):

Ελέφαντες  κυρίες και κύριοι και παράλιες αγαπητά παιδιά.

Αίρεση, αίρεση! θα φωνάξουν μερικοί άλλα πριν ξεσπαθώσετε το πολυβόλο, διαβάστε για τις μαγικές παραλίες της Ταϋλάνδης, τις οποίες μόνο απο σπόντα επισκέφθηκα μιας και η Ελληνίκη μου καταγωγή δεν μου επέτρεψε να δείξω ενιδαφέρον για κάτι που έχουμε και εμείς.

Η Ταϋλάνδη λοιπόν φημίζεται για τις απίστευτες "τροπικές" παραλίες της, άλλα μάλλον δεν έχει πολυπέραση στην χώρα μας αφού υπάρχει και το πατριωτικό στην μέση βρε αδελφέ! Το ταξίδι μας ξεκίνησε προς μια απο αυτές, για την ακρίβεια ενα νησί που μας υποσχέθηκε η Σιαοαν ότι δεν είναι Φαληράκι όπως οι κοντινές παραλίες της Μπανγκόκ. Αυτό σημαίνει, όχι πουκέτ, όχι ναρκωτικά για το σαββατοκύριακο και οχι σεξ για άλλη μια φορά.

 

 

DSC09439Βρεθήκαμε στο πίσω κάθισμα να κάνουμε μασάζ στον Πάνϊά ο οποίος κρατούσε το τιμόνι μη του πέσει για 6-7 ώρες. Φυσικά στην Μπανγκόκ, την πόλη υπόδειγμα του κυκλοφοριακού, 2 ώρες δεν είναι τίποτα, όμως 6-7 ώρες είναι πρόβλημα. Το ταξίδι απ'οτι έμαθα οταν φτάσαμε (και ξυπνησα) θα πρέπε να κρατήσει λιγότερο, άλλα επειδή διαρκώς χάναμε τον δρόμο (παρ'ότι είχαμε και GPS) πήρε τις διαστάσεις που πήρε. Η αυγή μας βρήκε να περιμένουμε το Φέρρυ μπότ για να περάσουμε απέναντι στο επονομαζόμενο "νησί των Ελεφάντων".

Αφού κοιμηθήκαμε (και επιτέλους επιτρέψαμε και στον Πάνϊα να κοιμηθεί για πρώτη φορά) για την επόμενη μια ώρα σίγουροι πως δεν έχουμε λόγο να ξυπνήσουμε καρφωμένοι σε δέντρο, καταλήξαμε στην μικρή προβλήτα του νησιού. Το αυτοκίνητο μας το είχαμε ακόμα μαζί μας και έτσι ξεκίνησε μέσα σε κούραση το επόμενο στάδιο της αναζήτησης στέγης.

Τελικά αφού χτυπήσαμε λίγες ακριβές πόρτες, με 20ευρώ την βραδία το άτομο, κλείσαμε 2 δίκλινα δωμάτια σε ενα σύμπλεγμα μπάγκαλος σε μια απο τις παραλίες!

Κοιμηθήκαμε για κάνα 2ώρο και στις 12 το μεσημέρι σηκωθήκαμε για να τιμήσουμε την Ντίσνεϋ που μας μεγάλωσε, με μια Ντάμπο-βόλτα...

DSC09463