Σας προκαλώ, να διαβάσε την επιγραφή στην πρώτη φώτογραφία.Ας περάσουμε στην δεύτερη διαφάνεια. Ο Φώτης είναι στην Κίνα και αποφεύγει να πάει στον στρατό, όμως ξεκάθαρα αυτή την φορά του την φέρανε!
Paintball στο Τσίνγκταο. Σήμερα λοιπόν η Γερμανική μεραρχία μαζί με δυο Αμερικάνους και την Κλασσική Ελληνική ειρηνευτική δύναμη κατευθύνθηκαν προς τον χώρο όπου τελούνται γυμνάσια για βαρεμένους ξένους και κινέζους.
Τα ταξί μας αδειάσαν στους πρόποδες ενος μικρού πάρκου και αφού περάσαμε λίγες γεφυρούλες φτάσαμε σε ενα χώρο όπου γίνονται φωτογραφήσεις νυφών! Πάνω σε ενα κάρο, κάθοταν μια νύφη με το νύφικο έτοιμη για την φωτογραφία που θα δείχνει στο μέλλοθα[] γαμπρό τα επόμενα χρόνια για να του υπενθυμίζει την παγίδα. Στο φόντο της καλλιτεχνικής φωτογραφίας, της ύψιστης στιγμή αυτής, μια ομάδα 6 ξένων διασχίζει τον χώρο και αφήνει αποτυπώματα στις αναμήσεις Κινέζων. Στην πράξη κατα πάσα πιθανότητα, όταν η γυναίκα βαρεθεί τον άντρα και ο άντρας την γυναίκα, θα χαίρονται τις φάτσες μας, κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου αστείο, μιας και ως τώρα λίγες μέρες έχουν περάσει χωρίς κάποιος ασιάτης να μας ζητήσει να βγούμε μια φωτογραφία μαζι!
Ναι, είναι αλήθεια. Είμαστε διάσημοι.
Τέλος πάντων. Η ουσία είναι μια, ότι κατα πάσα πιθανότητα οι φάτσες μας θα είναι στολισμένες με στέφανα και κρεμασμένες σε κάποιο Κινέζικο τοίχο. Το απίστευτο όμως είναι οτι 15μοίρες εξω απο το κάδρο, υπάρχει μια τεράστια αφίσα του Πέντιμπόλ κέντρου στο οποίο κατευθυνόμαστε! Αφού μπήκαμε, ντυθήκαμε, πληρώσαμε τα 10ευρώ για 100 σφαίρες, όπλα και στολές αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το βουναλάκι στο οποίο το παιχνίδι θα πραγματοποιούταν. Στα πρώτα 3λεπτά ανέπνεα απο το στόμα, στα 7λεπτά τα πόδια μου είχα κουραστεί απο το σκαρφάλωμα. Τελικά για το παιχνίδι δεν θα μιλήσω μιας και λίγα είδα απο την κρυψώνα μου.Την περισσότερη ώρα την πέρασα σε βαθύ κάθισμα ανάμεσα σε κάνα θάμνο και λίγα δεντράκια. Αν δεν φόραγα την μαύρη κάσκα όλοι θα νόμιζαν πως απλά έχω δυσκοιλιότητα. Πόσες φορές βρέθηκα να στοχεύω περαστικούς μέσα απο την θαμπή μου μάσκα, πόσες ιδέες πέρασαν απο το μυαλό μου γύρω απο το θέμα της φύσης και της καταστροφής του περιβάλλοντος, πόσα διαφορετικά είδη φυτών είδα, όλα αυτά δεν σας λέω ακριβώς πόσα ήταν, άλλα ήταν πολλά. Όμως πόλεμο δεν πολυείδα, ενώ στην πορεία μόνο νομιστεράκια σκότωσα. Και εναν Αμερικάνο.
