Ελπίζω οι φωτογραφίες να σας κράτησαν καλή συντροφιά. Δυστυχώς δεν έχω ακόμα έτοιμο το περιγραφικό υλικό για να το ανεβάσω όμως ακολουθεί μια μικρή σύνοψη απο την γενική εντύπωση που μου δημιούργησε η επίσκεψη στο πεκίνο, για την Κίνα, το Τσίνγκταο και την Ελλάδα! Τα συμπεράσματα είναι σίγουρα δικά σας, όμως νομίζω οτι μπορώ να σας παραθέσω και ενα συμπέρασμα δικό μου χωρίς να υποστώ διωγμούς ε;Το Τσίνγκταο είναι μια πόλη 7εκ κατοίκων ενώ το Πεκίνο 16εκ κατοίκων. Και οι δυο πόλεις φαίνεται ξεκάθαρα πόσο ανεπτυγμένες σε θέματα υποδομής είναι. Άπειροι ουρανοξύστες, εκτεταμένα δίκτυα συγκοινωνίας και πολλές τράπεζες, ενώ έχουν και πολλά πάρκα ανάμεσα σε άλλα πράγματα, όλα ενδεικτικά αυτού που ονομάζουμε υποδομή. Όμως εδω στην Κίνα τα πράγματα δεν είναι όπως στην Ευρώπη. Το Πεκίνο αν και δεν μπορώ να πω οτι το είδα όλο, μου έδωσε την αίσθηση, μιας πόλης ελάχιστα πιο ανεπτυγμένης απο την Αθήνα σε θέματα διασκέδασης και ειδικών δυνατοτήτων. Για παράδειγμα βρεθήκαμε σε εναν αρκετά μεγάλο δρόμο όπου υπήρχα άπειρα μπαράκια, όμως για μια πόλη 16εκ το άπειρο δεν ήταν πολύ πιο άπειρο απο το Θυσίο και αυτό δεν είναι τόσο σπουδαίο. Ακούσαμε για την αγορά των ηλεκτρονικών, αλλά αυτό ήταν μια ακόμα Στουρνάρη. Είδαμε την αντίστοιχη της Ερμού και δεν
ήταν αναλογικά το ίδιο μεγάλη. Το συμπέρασμα μου, είναι οτι στην Κίνα δεν φαίνεται να υπάρχουν σχηματισμένοι πυρήνες ειδικών αναγκών. Το Qingdao -και αυτό το συνειδητοποίησα πρώτη φορά τώρα που βρέθηκα πεκίνο και είδα την μικρή άλλα αισθητή διαφορά- με 7εκ κατοίκους, είναι πιο υποανάπτυκτο απο την Αθήνα. Δεν έχει πολλά Clubs και όσα έχει δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Δεν έχει μέρη για να αγοράσεις ηλεκτρονικά, πέρα απο τα πολυκαταστήματα τα οποία δεν είναι και πολύ αξιόλογα σε σύγκριση με τα δυτικά. Δεν έχει δρόμο με μπαράκια, ούτε μαγαζιά για όλα τα γούστα. Και είμαι σίγουρος οτι αν έχεις πιο παράξενες
απαιτήσεις δεν θα βρείς αυτό που ψάχνεις. Θυμίζει την Ρόδο όπως ήταν την εποχή πριν τα Ζάρα, τα Pull'n'Bear, τον Γερμανό τα McDonalds και τα Γκούντις. Όχι οτι σε θέματα φαγητού είναι πίσω, άλλα σε όλα τα υπόλοιπα είναι. Νομίζω αυτό σημαίνει Κίνα και οχι-κεντρική πόλη. Το Πεκίνο ναι μεν είναι ζωντανή πολή, άλλα με 16εκ. κατοίκους δεν είναι πολύ πιο ζωντανο -και πολύχρωμο- απ' την Αθήνα, ενώ το Τσίνγκταο υπολοίπεται σαφώς απο την Αθήνα και το τοποθετώ κάπου στο επίπεδο της Ρόδου. Φαντάζεστε; Ενας Έλληνας πολίτης αντίστοιχεί σε 10 Κινέζους και σε αυτό το θέμα!
Το Πεκίνο λοιπόν είναι ελάχιστα καλύτερο απο την Αθήνα ενώ το Τσινγκτάο υστερεί αρκετά. Δυστυχώς η διαπίστωση αυτή έγινε με εμένα να είμαι στο Τσινγκτάο και το Πεκίνο να μην στεγάζει το Ωκεανογραφικό Πανπιστήμιου του Τσινγκτάο, το οποίο είναι αυτό στο οποίο σπουδάζω, οπότε το ταξίδι στο πεκίνο με άφησε με μια ελαφρά απογοήτευση, για το, "τι δεν είναι το Τσίνγκταο", τι χάνω που δεν είμαι Πεκίνο και φυσικά με μια μεγάλη δόση εντυπωσιασμού για το πόσο χωριό είναι ακόμα η Κίνα: Χωρία εκατομμυριών κατοίκων. Αν δεν ήταν τόσο απαίσιος ο αέρας στο Πεκίνο θα ήμουν ακόμα θλιμένος, άλλα τώρα είμαι πίσω στο καθαρό μου Τσίνγκταο και είμαι σίγουρος πως την επόμενη βδομάδα δεν θα θυμάμαι καν τι κάνει το Πεκίνο τόσο πιο γαμάτο, όπως δεν το θυμώμουν για την Αθήνα πριν έρθω εδώ! Φυσικά αυτά είναι τωρινές εντυπώσεις και γνωρίζω πως κάποια στιγμή ίσως δεν ισχύουν πια, οπότε παρακαλώ, όχι κάρβουνο!
Σε μια δεύτερη σκέψη νιώθω πως έδωσα ενα μήνυμα απογοήτευσης για το Τσίνγκταο και το τι δεν έχει, όμως αυτό δεν ήταν η πρόθεση μου. Για την ακρίβεια δεν αντιστοιχεί κάν στην πραγματικότητα. Δεν νιώθω άσχημα για την πόλη αυτή, ίσα ισα. Απλά παρασύρθηκα λίγο στην προσπάθεια να τονίσω τις διαφορές που εχει η κόσμος και τα μεγέθη του εδω, σε σχέση με την αριστερή πλευρά των Ιμαλαΐων, και εκεί ίσως έγινα πιο υπερβολικός απ' οσο θα'πρεπε. Πρώτη φορά είναι στην ζωή μου;
