The new Photo Albums adress is...

http://picasaweb.google.com/fotis.kalafatis.2
The old one still contains the material from this 1st one year, but from now on the 2nd year will appear on the new address.
As you may already know, the blog train has come to a halt.
Of course I will keep on posting pictures...so stay in a sense... tuned (?)

Κυριακή, Οκτωβρίου 21, 2007

All work and no play, makes a bad verse


Ένας Κινέζος υποσχέθηκε στον Τζουλιάν και τις συγκάτοικους του να τους μαγειρέψει οπότε ο Τζουλιάν ανέλαβε να ψωνίσει τα υλικά. Ναι, ο Τζουλιάν μένει σε διαμέρισμα, άλλα αυτό θα το μελετήσουμε στην συνέχεια...
Ο Τζουλιάν λοιπόν μπήκε στο σούπερ μάρκετ με την λίστα-απο-ιδεογράμματα, κάποια απο τα οποία ήξερε ενώ κάποια άλλα όχι και κατευθύνθηκε να αγοράσει αυτά που χρειάζεται. Τα πρώτα τα ξεπέταξε μόνος του, όμως ύστερα απο λίγο αναγκάστικε να επικαλεστεί την βοήθεια μιας φούγιουεεεεεεεεεεν. Η κοπέλα ήρθε και έπιασε την λίστα. Να, χρειάζεσαι αυτό. Εκείνο και εκείνο. Ο Τζουλιάν έκανε διαρκώς ερωτήσεις, έπερνε απαντήσεις, άλλα αυτά είναι πολλά για μένα. Σιγά σιγά, έβλεπε το καλαθάκι να γεμίζει με πράγματα που δεν πολυκατανοούσε την αξία τους.
Σύντομα τα πράγματα στραβώσαν άγρια οταν η γυναίκα τον πήγε στο ράφι με τα κινέζικα λουκάνικα (είπαμε, τίποτα στο ψηγείο στην Κίνα. Τον χειμώνα, στο περβάζι).
Η γυναίκα του έδειξε 200 διαφορετικά και λέει, όλα ίδια είναι.
Εκεί στράβωσε και ο Τζουλιάν.
Μα δεν θέλω λουκάνικα.
Τα λουκάνικα είναι ενας εφιάλτης εδω. Μια φορά έφαγα και απο τότε όποτε το μυρίζω -και είναι πολύ συχνά- με πιάνει ανακατοσούρα...
Ο Τζουλιάν όπως και κάθε άνθρωπος, αηδιάζει και μόνο στην ιδέα. "Μα καλά, τι θα μαγειρέψει με αυτά τα λουκάνικα;"
Στην αρχή λέει στην γυναίκα "οκ, δώσε τα πιο φτηνά". Σε 2 δευτερόλεπτα, ύστερα απο μια άγρια ματιά μου, το άλλαζει. "Όχι, να μην είναι τα πιο φτηνά.". Η γυναίκα του δείχνει δυο. Στο ένα σχολιάζει, "αυτό όμως είναι παρα πολύ ακριβό". Ο Τζουλιάν απλά απλώνει το χέρι και παίρνει το ακριβό.
Ο Τζουλιάν όμως έχει χάσει πάσα ιδέα για τον μάγειρα και την επιτυχία του γεύματος.
Ο Τζουλιά έχει ζήσει 3 εξάμηνα εδω και ξέρει πως να τα βγάζει πέρα. Στο επόμενο καρέ, γεμίζει το καλάθι με νούντλς.
"Αν αποτύχει τουλάχιστον να φάμε"
Όμως είναι Γάλλος και ξέρει οτι ούτε αυτό αρκεί.
Γεμίζει το καλάθι με με μπισκότα.
"Αν και τα νούντλς αποτύχουν, να φάμε μπισκότα"
Τα κινέζικα μπισκότα όμως, δεν είναι ούτε και αυτά εξαίρεση του κανόνα.
"Οι μπύρες αυτές, είναι για να μεθύσουμε και να ξεχάσουμε, αν αποτύχουν όλα τ'άλλα"...