Διαρκώς νόμιζα οτι στην τάξη μου τα παιδία είναι τα πιο μελετηρά στον κόσμο, μέχρι που ανακάλυψα οτι δεν κοιτάνε το βιβλιό, αλλά την οθόνη του nintendo DS. Φυσικά αυτό ακόμα δεν μου δίνει ελπίδες οτι ποτέ θα φτάσω το επίπεδο τους.Τα κινέζικα είναι τόσο μακριά απο εμάς, όσο και τα αγγλικά για αυτούς που οταν τα διδασκόμαστε δεν έχουμε πολλά πράγματα γνωστά: Σε αντίθεση με τις δυτικές γλώσσες που πάντα υπάρχει κάτι κοινό (είτε είναι η ίδια η λέξη, είτε στην χειρότερη περίπτωση είναι μια έννοια πισω απο την λέξη) εδω το μόνο πράγμα που έχουμε κοινό, είναι οτι χρησιμοποιούμε το χέρι για να γράψουμε, κάτι που νομίζω πως είναι εξαιρετική σύμπτωση αν σκεφτεί κανείς οτι θα μπορούσε να είναι χειρότερα, όπως για παράδειγμα στο θέμα του φαγητού. Ξυλάκια κανείς;
