Αν ήμουν Κινεζάκι... Αν ήμουν Κινεζάκι, η τοποθετημένο σε άλλες λέξεις, όταν γυρίσω πίσω -αν γυρίσω ζωντανός- τι πρέπει να περιμένετε απο εμένα; Ποιές αλλαγές πάνω μου θα υποδηλώνουν την επαφή μου τον πολιτισμό αυτό; Πέρα απο πυραμιδοειδές καπέλο, τι άλλο θα κουβαλήσω μαζί μου;Ακολουθεί μια λίστα με όλα αυτά τα οποία κάνουν ενα Κινέζο, Κινέζο. Καταρχάς, θα πρέπει να με φωνάζετε Λι, και οταν με φωνάζετε, δεν θα νιώθω άνετα αν το όνομα αυτό δεν αντιστοιχεί σε τουλάχιστον άλλους είκοσι στο δωμάτιο. Επόμενο σημάδι είναι ο τρόπος που στέλνω SMS στο κινητό. Με ρωτάτε τι έγινε για παράδειγμα με τα αποτελέσματα του μαθήματος που δίναμε. Στην απάντηση, φροντίζω πάντα να συμπεριλάβω μια ερώτηση στο τέλος. Για παράδειγμα "Πότε είναι τα γεννέθλια σου;" Αν μου απαντήσετε στην ερώτηση, θα σας απαντήσω σύντομα σε ενα δεύτερο μήνυμα του "Στύλ, σε συμπαθώ πολύ, στα γεννέθλια σου θα σου φέρω δώρο." Το μήνυμα δεν τελειώνει, χωρίς μια ακόμα ερώτηση του στυλ "Εχεις κανονίσει ήδη το τι θα κάνεις στα γεννέθλια σου;". Ξέρω πωε εκνευρίζεσαι, όμως δεν είναι αγένεια να αφήνεις ευθύες ερωτήσεις αναπάντητες; Και πάλι θα απαντήσεις και τώρα το μήνυμα που σου γράφω ολοκληρώνει την κουβέντα πάνω στο θέμα."Παρεπιπτόντως, σου αρέσει ο Καφές;" Καπου εκεί κουράζεσαι. Όμως και πάλι θέλεις να δεις που το πάω. Φώτης είμαι άλλωστε, δεν κάνω πράγματα χωρίς νόημα. Μου απαντάς απο ευγένεια, ελπίζοντας το επόμενο μήνυμα μου να μην έχει ερώτηση μέσα. Κρίμα. "Έχεις πολλούς φίλους;". Κάτσε ρε, ο Φώτης είναι αυτός, ήδη το ξέρει αυτό, τι τον έχει πιασει και ρωτάει; Ως τώρα κάθε μήνυμα σου, το τερμάτιζες με μια ατάκα, του στυλ "άντε καλό μεσημέρι" ή "καληνύχτα". Τώρα επικαλείσαι πιο δραστικά μέτρα. "Ξέρεις, δεν έχω μονάδες στο κινητό, γι'αυτο σε παρακαλώ πάρε με τηλέφωνο αν θες να πούμε τίποτα, άλλιως καληνύχτα" Το κόλπο σχεδόν πιάνει! Τελικά την επόμενη στιγμή σου έρχεται ενα μήνυμα που λέει "Όκ, εντάξει. Θύμισε μου, σε ποιό δρόμο μένει ο Τσαν;" Εδώ παραπάει. Συνήθως στο 7-8 μήνυμα ο Κινεζοφώτης βαριέται πλέον να κάνει χάζες ερωτήσεις ή ξεχνάει να βάλει το ερωτηματικό. Όμως σήμερα -και μερικές φορές συμβαίνει και αυτό- έχει κέφια. Εσύ όμως δεν έχεις και έτσι απλά το παίζεις αγενής. Στην πράξη είσαι απλά, αγενής. Δεν απαντάς. Κάλη κίνηση. Κέρδισες 2 πόντους. Πρόχωρα δύο τετράγωνα δεξιά. Στο τετράγωνω αυτό, πρέπει να πάς στο σούπερ μάρκετ να αγοράσεις σαμπουάν. Ναι το ξέρω. Θέλει σκέψη το θέμα. Σαμπουαν για μαλλιά με χωρίστρα στα δεξιά, στα αριστερά, μήκους απο 1 έως 5 εκατόστα, απο 6 έως 32, ή για μαλλιά που έχουν εκτεθεί σε Καραόκε μουσική τις τελευταίες 24 ώρες; Θα τα σκεφτείς στον δρόμο. Εξω απο την πόρτα συναντάς τον Μινγκ. Ο Μίνγκ είναι βιαστικός να μπεί στο κτήριο, όποτε κουνάει το κεφάλι του και πετάει την ατάκα "Έφαγες;" Σταματάς, πάς να απαντήσεις όμως αυτός έχει ήδη φύγει. Η πόρτα κλείνει απο πίσω του. Τι δεν κατάλαβα καλά; Γυρνάς γύρω, κοιτάς μήπως ήταν κανένας άλλος εκεί, όμως, οχι. Εσένα ρώτησε και στο κινητό δεν μιλούσε. Σκατά. Τι έγινε μόλις τώρα; Μήπως απο τα πολλά μανιτάρια που τρώω τον τελευταίο καιρό πέτυχα κάνα "μαγικό" και τώρα το μυαλό μου κάνει διαλείψεις; Κοιτάς το ρολόϊ όμως η ώρα είναι 3:00 όπως ήταν ακριβώς οταν περνούσες την πόρτα. Εδω είναι που ο κάλος μας νεράϊδος μας υπενθυμίζει οτι οι κινέζοι κάνουν ανόητες ερωτήσεις, εννοόντας "γειά, και αντίο". Στο επόμενο βήμα πετυχένεις τον Κόνγκ. Ο δάσκαλος κόνγκ μιλάει αγγλικά, ή τουλάχιστον λέξεις στα αγγλικά. "Πού θα πάς τώρα;". Αλίμονο, λογαριασμό θα δώσω; Όμως ο νεράϊδος ξαναπετάγεται και σου υπενθυμίζει οτι πάλι δεν το εννοεί. Απλά είναι όπως στο κινητό που λέμε "Που 'σαι ρε;" Τελικά τον αγνοείς, και προχωράς προς το σουπερ-μάρκετ. Το σούπερ-μαρκετ βρωμάει φαγητό, μιας και ο κλιματισμός είναι για όλα τα πράγματα εκτός απο τα τρόφημα. Α ναι, να θυμηθώ να πάρω λουκανικάκια για πρωινό. Χμ, ποιά είναι πιο καλά αυγά για το Τετάρτες πρωί, τα μαύρα ή τα άσπρα; Ξαφνικά σου έρχεται μια φρίκη. Όταν πρωτοήρθες στην Κίνα είχες φέρει μαζί σου κάτι noxzema. Ύστερα απο λίγο όταν τελείωσαν σταμάτησες να τα χρησιμοποιείς. Όχι μόνο η αγορά δεν τα διέθετε, άλλα και εσυ δεν τα χρειάζεσαι πλέον. Τα λεωφορεία παραείναι γεμάτα για να ξέρουν απο ποία απο τις 73 γειτονικές μασχάλες προέρχεται η μπόχα. Άσε που η διατροφή πλούσια σε καρυκεύματα εξαλίφει την ανάγκη για επιπρόσθετα αρώματα. Ώραια, πριν φύγεις πάρε και κάνα σνάκ. Για να δούμε. Μπισκότα, χμμμ, μάλλον όχι σήμερα. Όμως αυτά τα συσκευασμένα ψαροκόκκαλα είναι οτι πρέπει για να γλύφεις τα μουστάκια σου! Η μήπως να πάμε για τα κλασσικά κοτοποδάκια; Καραμέλες μοσχάρι ή ψάρι; Τελικά αρπάζεις ενα στην τύχη και καθώς κατευθύνεσαι προς το ταμίο τράβας έξω την φωτογραφική σου μηχανή και παίρνεις μια φωοτογραφία απο εναν φρέσκο δυτικό που περπατάει τους διαδρόμους. Μόλις σε εντοπίζει, χαμογελάς και κάνεις πως η μηχανη είναι η λίστα με τα ψώνια σου. Ωραία. Όλα είναι ωραία, αν εξαιρέσουμε οτι ξαφνικά σε πιάνει η παρόρμηση να καθαρίσεις την μύτη σου οπότε και με τον δεξί δείκτη κλείνεις του δεξί ρουθούνι καιμε δύναμη ξεφυσάς το αριστερό. Ενας τόνος ύλη σε μορφή σπρέι ξεπετάγεται. Σειρά έχει ο λαιμός σου. Μαζεύεις το φλέμμα και φτύνεις στο πάτωμα. Τέλεια. Σαν καινούργιος. Λίγες στιγμές αργότερα είσαι στο λεωφορείο ξανά. Το κινητό χτυπάει. Το σηκώνεις. Στο ακουστικό φωνάζεις. "Ε;;;", σε κάθε φράση του συνομιλητή "ΕΕΕΕ" πετάς, άλλα είναι καλύτερο απο την συνηθισμένη σου απόκριση όταν συζητάς αυτοπροσώπως. Εδω πρέπει να αρθρώσεις κάτι για να ακουστείς. Απο κοντά ενα άναρθρο "ΜΜΜΟΥΥΥΥΥΥ" κάνει την δουλειά...Πάς για φαγητό στην γωνία. Στα δεξιά σου ενα μικρό αγοράκι ντυμένο κανονικά όπως ντύνονται εδω τα παιδία, με το παντελόνι του να μην έχει τίποτα στον κώλο. Χαμηλώνει, χέζει στην γωνία. Το φαγητό σου παίρνει το άρωμα. Στο τραπέζι κάθεσαι για να φάς και αυτό κάνεις: Ρουφάς την σούπα με παράξενους θορύβους που οι δυτικοί δεν απολαμβάνουν, μασουλάς το φαΐ σου και αυτό το ακούνε και απο το διπλανό κτήριο ενώ οταν έρχεται η ώρα να σκουπίσεις την μύτη σου -και αυτό είναι πολύ συχνά λόγο των πικάντικων σουπών-, δεν κάνεις το λάθος να βγάλεις χαρτομάντηλο. Είναι απίστευτη αγένεια εδω πέρα. Να σκουπίσεις την μύτη με χαρτομάντηλο την ώρα του φαγητού, καταστρέφει φιλίες. Ή πας άλλου, ή όπως οι πολιτισμένοι άνθρωποι διακρητικά -οσο διακριτικό είναι αυτό- απλά με το μανίκι και το χέρι (όση επιφάνεια χρειαστεί) σκουπίζεις τα ζουμιά. Τέλος να αναφερθούμε στο γεγονός οτι είσαι απίστευτα φιλικός στους ξένους, αποκαλόντας "καλέ μου φίλε" όποιον έχεις δει για πάνω απο μια φορά, κάτι το οποίο τον χειμώνα δεν πολυαξιοποιείς μιας και οι περισσότεροι δεν θέλουν να σε δούνε δεύτερη φόρα, τόσο για όλους τους παραπάνω λόγους, όσο και για το γεγονός οτι επειδή το νερό είναι κρύο και δεν κάνεις μπάνιο πιο συχνά απο μια φορά τον μήνα.Αγαπητοί μου φίλοι, παρτε στα σοβαρά όλα αυτά που σας γράφω, όμως δεν σημαίνουν όλα τα παραπάνω οτι οι Κινέζοι είναι ζώα, απλά πολύ διαφορετικοί!Πολύ διαφορετικοί...
