Η ΝταΛι φαινόταν πολύ πιο όμορφη απο το Κουνμίνγκ εκ πρώτης όψεως κατι το οποίο δεν επαληθεύθηκε στην συνέχεια, άλλα σίγουρά έχει κάποια πολύ ωραία σημεία και αυτά δεν είναι λίγα. Πρώτος σταθμός -δεν θα αναφερθώ ξανα στους σταθμούς διαφημήσεις- η παλιά πόλη που θύμιζε την παλιά πόλη τηι πύλες, τα παλιά σπιτάκια που είναι τώρα μαγαζιά, ο κόσμος άλλα οχι το μέγεθος. Είναι σημαντικό να αναφέρω εδω το φρικτό γεγονός οτι δεν είχα πλεόν μπαταρία και έτσι η πιο γεμάτη, εντυπωσιακή και γραφική μέρα ως τώρα, ένεινε έτσι. Όμως δεν εκπλησομαι. Πάντα είναι ακριβώς έτσι. Σύντομα βρεθήκαμε στην άλλη άκρη. Πήραμε το πούλμαν, φάγαμε σε άλλο ενα απαίσιο εστιατόριο. Ύστερα απο κάποια γεύματα έχουμε καταλάβει οτι τα εστιατόρια αυτά εξυπηρετούν αποκλειστικά ταξιδιωτικούς οργανισμούς. Την ώρα του γεύματος, πάντα στο δωμάτιο γίνεται μια δημοπρασία που πουλάνε αντίγραφα κάποιων -πάντα συγκεκριμένων- κλασσικών κινεζικών έργων. Ένα τέτοιο αγόρασα και εγω στον δρόμο για 3ευρώ... Ελπίζω να το κρεμάσω στο δωμάτιο μου, πρίν βαρεθώ να το κουβαλάω και το πετάξω σε καμία γωνία! Επόμενος σταθμός, ενα απίστευτο σύμπλεγμα βουδιστικών παγώδων, μάλλον το σήμα κατατεθεν της πόλη."Οι τρείς παγόδες". Δεν ήταν όμως μόνο αυτές. δεκάδες ναοί με τεράστια αγάλματα του Βουδά σε όλες τις εκδόσεις, απο Σακυαμούνι μέχρι Μαϊτρέγια και καθως μπαίναμε σε εναν, την στιγμή εκείνη εμφανίστηκαν βουδιστές μοναχοί και αρχίσαν να ψέλνουν κάτι το οποίο ελπίζω να κατάφερα να ηχογραφίσω καλά! Δυστυχώς το όλο γεγονός δεν αποτυπώθηκε στον φακό, απο εμένα, άλλα μπορείτε να το βρείτε να κυκλοφορεί απο την σειρά του National geographic.Τέλος μετά το απίστευτο ιερό τόπο που στεκόταν κόντρα στα απίστευτα βουνά της πόλης ήρθε η ώρα για μια σύντομη σταση σε ενα πάρκο και νόμιζω τώρα μπορούμε να πιάσουμε το υδάτινο στοιχείο. Η πόλη διαθέτει μια τεράστια λίμνη και έτσι μας πήγαν βαρκάδα (μην νομίζεται, δεν ήταν πολύ βαρκάδα και ούτε ωραία η λίμνη, αλλά θύμιζε απλά διαδρομή προς το Αγκύστρι, η την Αίγινα) Τελικά μας αφήσαν για μισή ώρα σε ενα ωραίο νησάκι που είχε στην μέση ενα τεράστιο άγαλμα του βούδα.Μην απατάσθε όμως. Ο βουδισμός στην Κίνα είναι εικαστικό στοιχείο και ίσως εκτός απο το προηγούμενο μέρος, δεν νομίζω οτι σημαίνει κάτι παραπάνω απο τίποτα...Κάτι άλλο αξιοπρόσεχτο είναι οτι γενικά οι κινέζοι περιποιούνται πάρα πολύ τα μνημία του και διαρκώς τα ανακαινίζουν σε σημείο που δεν γνωρίζεις αν είναι νεα, ή παλιά. Φαντάζεστε ο παρθενώνας να ήταν βαμμένος, με αγάλματα, στολίδια κάτι σαν την ακαδημία/πανεπιστήμιο;Τελικά και απο εκεί φύγαμε και κάποια στιγμή ήρθε η ώρα ύπνο.
Η ΝταΛι φαινόταν πολύ πιο όμορφη απο το Κουνμίνγκ εκ πρώτης όψεως κατι το οποίο δεν επαληθεύθηκε στην συνέχεια, άλλα σίγουρά έχει κάποια πολύ ωραία σημεία και αυτά δεν είναι λίγα. Πρώτος σταθμός -δεν θα αναφερθώ ξανα στους σταθμούς διαφημήσεις- η παλιά πόλη που θύμιζε την παλιά πόλη τηι πύλες, τα παλιά σπιτάκια που είναι τώρα μαγαζιά, ο κόσμος άλλα οχι το μέγεθος. Είναι σημαντικό να αναφέρω εδω το φρικτό γεγονός οτι δεν είχα πλεόν μπαταρία και έτσι η πιο γεμάτη, εντυπωσιακή και γραφική μέρα ως τώρα, ένεινε έτσι. Όμως δεν εκπλησομαι. Πάντα είναι ακριβώς έτσι. Σύντομα βρεθήκαμε στην άλλη άκρη. Πήραμε το πούλμαν, φάγαμε σε άλλο ενα απαίσιο εστιατόριο. Ύστερα απο κάποια γεύματα έχουμε καταλάβει οτι τα εστιατόρια αυτά εξυπηρετούν αποκλειστικά ταξιδιωτικούς οργανισμούς. Την ώρα του γεύματος, πάντα στο δωμάτιο γίνεται μια δημοπρασία που πουλάνε αντίγραφα κάποιων -πάντα συγκεκριμένων- κλασσικών κινεζικών έργων. Ένα τέτοιο αγόρασα και εγω στον δρόμο για 3ευρώ... Ελπίζω να το κρεμάσω στο δωμάτιο μου, πρίν βαρεθώ να το κουβαλάω και το πετάξω σε καμία γωνία! Επόμενος σταθμός, ενα απίστευτο σύμπλεγμα βουδιστικών παγώδων, μάλλον το σήμα κατατεθεν της πόλη."Οι τρείς παγόδες". Δεν ήταν όμως μόνο αυτές. δεκάδες ναοί με τεράστια αγάλματα του Βουδά σε όλες τις εκδόσεις, απο Σακυαμούνι μέχρι Μαϊτρέγια και καθως μπαίναμε σε εναν, την στιγμή εκείνη εμφανίστηκαν βουδιστές μοναχοί και αρχίσαν να ψέλνουν κάτι το οποίο ελπίζω να κατάφερα να ηχογραφίσω καλά! Δυστυχώς το όλο γεγονός δεν αποτυπώθηκε στον φακό, απο εμένα, άλλα μπορείτε να το βρείτε να κυκλοφορεί απο την σειρά του National geographic.Τέλος μετά το απίστευτο ιερό τόπο που στεκόταν κόντρα στα απίστευτα βουνά της πόλης ήρθε η ώρα για μια σύντομη σταση σε ενα πάρκο και νόμιζω τώρα μπορούμε να πιάσουμε το υδάτινο στοιχείο. Η πόλη διαθέτει μια τεράστια λίμνη και έτσι μας πήγαν βαρκάδα (μην νομίζεται, δεν ήταν πολύ βαρκάδα και ούτε ωραία η λίμνη, αλλά θύμιζε απλά διαδρομή προς το Αγκύστρι, η την Αίγινα) Τελικά μας αφήσαν για μισή ώρα σε ενα ωραίο νησάκι που είχε στην μέση ενα τεράστιο άγαλμα του βούδα.Μην απατάσθε όμως. Ο βουδισμός στην Κίνα είναι εικαστικό στοιχείο και ίσως εκτός απο το προηγούμενο μέρος, δεν νομίζω οτι σημαίνει κάτι παραπάνω απο τίποτα...Κάτι άλλο αξιοπρόσεχτο είναι οτι γενικά οι κινέζοι περιποιούνται πάρα πολύ τα μνημία του και διαρκώς τα ανακαινίζουν σε σημείο που δεν γνωρίζεις αν είναι νεα, ή παλιά. Φαντάζεστε ο παρθενώνας να ήταν βαμμένος, με αγάλματα, στολίδια κάτι σαν την ακαδημία/πανεπιστήμιο;Τελικά και απο εκεί φύγαμε και κάποια στιγμή ήρθε η ώρα ύπνο.