Σήμερα όλα δουλέψαν ρολόϊ. Δηλαδή τι, όλα, μόνο η τάξη μας. Σύμφωνα με φήμες ερχόταν τυφώνας στο Τσινγκντάο, αλλά προφανώς ποιός το ξέρει το Τσινγκντάο, όποτε και εμείς το μάθαμε καθυστερημένα. Ύστερα απο την χθεσινοβραδυνή ληστεία στον δίαδρομο του ορόφου μας, το πρωί ξημέρωσε βροχερό και ιδανικό σκηνικό για να μην πάμε για μάθημα. Όλα ήταν όμορφα. Ίσως στο blog να μην έδινα σημεία ζωής μιας και δεν θα είχα νέα, άλλα χαλάλι. Έτσι δεν είναι; Σε μια φάση αποφάσισα να χτυπήσω την πόρτα της Μόνα να επιβεβαιώσω οτι θα έχω παρέα στο ιντερνετ όσο μ---ίζομαι σπίτι.Η Μόνα συνηθίζει να μην βιάζεται το πρωί. Όποτε χτυπάω την πόρτα της για να φύγουμε, πάντα περιμένω, σφυρίζω 3-4 μέτρα απο μια νεα αυτοσχέδια μελωδία και όταν ανοίγει ακόμα δεν είμαστε ακριβώς στην σήμειο αποχώρησης. Σήμερα όμως με περίμενε! Μόλις άνοιξε η πόρτα, απο μέσα ξεπετάχτυμε μια Μόνα με ενα αδιάβροχο μπουφάν έτοιμη για μάθημα.
Στο ίδιο καρέ εγώ κρατάω το δεξί χέρι στον αέρα -μιας και μόλις είχα χτυπήσει την πόρτα με αυτό- Το σαγόνι προς το πάτωμα, ενω φοράω ακόμα τις παντόφλες και φυσικά οχι μπουφάν.
"Πας μάθημα;"
"Φυσικά και παω! Έσυ μπορείς να μείνεις πίσω"
Αϊ αϊ! Εδω είναι το σημείο που λένε οτι περνάνε οι σκέψεις απο το μυαλό σου.
Μήπως παραείμαι φλώρος; Τι δηλαδή, επειδή έξω βρέχει καταρακτωδώς και δεν έχουμε ομπρέλες, δεν θα πάμε μάθημα; Οι Γερμανοί εκτός απο μπόλικη μπύρα, έχουν και μπόλικη βροχή.
Τελικά ετοιμάζω τα πράγματα μου, βάζω το πουγγί μου με το PDA μου μέσα σε μια σακκούλα απο ψωμί, κλείνω την Σαμσονάιτ τσάντα μου και ξαφνικά -πάντα σχεδον ξαφνικά- στέκομαι στην πόρτα του κτηρίου. Πάνω που είμαστε έτοιμοι να βουτήξουμε, μας αρπάζει απο τον ώμο η νοικοκυρά και μας δανίζει 2 ομπρέλες.
Η διαδρομή είναι μεγάλη, τα ποταμάκια δυνατά και η βροχή δυνατή. Το μάθημα αρχίζει με λίγους μαθητές και συγκεκριμένα άλλα τμήματα δεν έχουν κάν μάθημα. Η σημερινή βροχή με πότισε για τα καλά. Μέχρι και τα κωλομέρια μου θα μεγαλώσουν, αφού το νερό έφτασε εκει πάνω. Τελικά η Γερμανική πειθαρχία έσπασε και τελικά ύστερα απο μια ώρα μάθημα, βρεθήκαμε να γυρνάμε πίσω. Βγάλαμε τα βρεγμένα, κάτσαμε στο Ίντερνετ και θαυμάσαμε την προνοητικότητα των προγώνων μας να φτιάξουν καταλύματα με σκεπή.
Ερώτηση προς του μαθητάς: Ποιο ήταν το λάθος του Γερμανικού συστήματος;
Απάντηση: Οτι δουλεύει μόνο για την Γερμανική υποδομή και ουχι για την Ελληνική και αδελφικώς-αντιγράφουσα-Κινεζική μη-υποδομή. Προς τέρψη, βλέπετε τις φωτογραφίες...
