Αφού πήραμε ένα τυχαίο λεοφορείο σύντομαι είμασταν πάλι στον δρόμο. Αφού πέρασε μέσα απο σκοτεινές και αδιάφορες γειτονιές, το όχημα έφτασε στο τέρμα, το οποίο ήταν η αγορά που είχαμε βρεθεί την άλλη φορά, όμως αυτή την φορά, είχαμε πάει αργά και έτσι προλάβαμε τα μαγαζάκια μόλις, να κλείνουν. Απ' εξω, οι άπειροι πλανώδιοι πωλητές, πουλούσανε τα πάντα, απο παντόφλες, παπούτσια, μέχρι βαλίτσες και zippo. Απο σαμπουάν -μάλλον μαϊμούδες- μέχρι κουβέρτες.
Διασχίζοντας τα και παραμερίζοντας για να περάσουν τα καροτσάκια τα οποία μόλις πακετάριζαν την πραγμάτεια τους, την έκαναν για ύπνο, φτάσαμε στην άλλη άκρη όπου κάτσαμε να φάμε βρώμικο.
Τέσσερα σουβλάκια: Ένα καλαμάρι, κάτι χόρτα, κάτι μανιτάρια και κάτι τοφού και σύντομα είμασταν στον δρόμο για λίγη βόλτα ακόμα. Η 
παλιά αγόρα σε αντίθεση με την νεα, είναι βρώμικη και φτωχή. Σε ενα ψιλικατζίδικο πήραμε μπανάνες και τρώγοντας τες περπατήσαμε προς το πουθενά. Σε μια βιτρίνα ενος μαγαζιού που έκλεινε, ένας νεαρός έπαιζε ένα "όπλο" που είναι δυο μπαστούνια με μια αλυσίδα στο κέντρο ίδιο με του Ντονατέλο(;) ο οποίος μόλις μας πήρε είδηση σταμάτησε. Είμαστε αξιοπερίεργο άλλωστε.
