Τελικά οι Σπαρτιάτες δεν έρειχναν τα παιδία στον γκρεμό, άλλα ανάλογα με το ελλάτωμα τα έρειχναν σε διαφορετικούς κάδους. Τα χάρτινα πήγαιναν για ανακύκλωση, τα Μογκολάκια στην Μογκολία όμως τα αδύναμα απλά τα στέλνανε στην Κίνα. Ακολουθεί ο πήρης κατάλογος με το λεξιλόγιο που μοιραζόμαστε οι Αλλοεθνείς μαθητές μεταξύ μας:
Γκάτζα: Άντε πάμε! Στα κορεάτικα. Επιτακτικός τόνος, κατάλληλο για να κινείς μεγάλες ομάδες ατόμων με ακρίβεια. Κάτι σαν και το "Ντεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε" που κάνει ο βοσκός στα πρόβατα του.
Ιταντακιμάς: Ας φάμε! Στα Ιαπωνικά. Επιταγή την οποία πρέπει να εισακούσουν τα ξυλάκια και το στομάχι ώστε να ξεκινήσει η εισροή.
Κουμάσμνιντα: Ευχαριστώ στα κορεάτικα
Γειά: Γεία στα Ελληνικά
Νόσσστιμοου: Νόστιμο στα Ελληνικά
Γεία σου. Με λέ-ν Μαοΐν.Εσένα; Στα Ελληνικά φράση που σημαίνει οτι καταλάβατε.
Μάν-τοου. Κινέζικα παραδοσιακά ψωμάκια μοιάζουν με ψωμάκια χάμπουργκερ. Τα χρησιμοποιούν για να υποδηλώσουν το γυναικείο στήθος. Καταλαβαίνεται την πολιτισμική διαφορά έτσι;
Στην Ελλάδα ξεκινάνε απο πεπόνια, γίνονται πεπονάρες και φτάνουν και σε κάρπούζια. Στην Κίνα όμως παρ'ότι υπάρχουν και καρπούζια και πεπόνια, κανείς δεν σκέφτηκε να τα συνδέσει με το στήθος. Το ψωμάκι χάμπουργκερ, περιγράφει με περισσότερη ακρίβεια το ασιατικό στήθος στις καλύτερες του.
Άρε: Στα Ιαπωνικά χρησιμοποιείται σαν το ελληνικό "Ε?????"
