Άντε ημερολόγιο και πάλι ύστερα απο τόσο καιρό! Τη στιγμή αυτή είμαι για άλλη μία φορά σε ενα τουριστικό πούλμαν σταματώντας στα γνωστά κρατικά πρατήρια τουριστικών προϊόντων. Φυσικά το πράγμα δεν ξεκίνησε ακριβώς έτσι και στην πράξη είναι η πρώτη μέρα που είχα αυτό το τραβολόϊ όποτε η αλήθεια είναι πως το διασκεδάζω για την ώρα -ύστερα απο την τρίτη στάση-. Βάλτε το γεγονός οτι κανένας δεν το διασκεδάζει μιας και όλοι είναι φρέσκα ψάρια στην κινέζικη μέθοδο "φτηνών ταξιδιών" και εγώ η παλιά καραβάνα έχω άλλο εναν λόγο να γελάω πλισω απο τα μουστάκια μου! Ποιά μουστάκια δηλαδή!Σήμερα το πρωί πλύθηκα κανονικά και χθες το βράδυ έριξα ενα ξύρισμα πιστός στην βασική μου παιδία. Το ξενοδοχείο μόλις που διαθέτει μια πετσέτα για τον καθένα, κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με την εμπειρία που ως τώρα μας συνήθισαν τα κινέζικα πανδοχεία, όπου και το φτηνότερο, διαθέτει οδοντόβουρτσα, οδοντόκρεμα, παντοφλίτσες χάρτινες, σαμπουάν και τα λοιπά, μιας χρήσεως για τους καταναλωτές ταξιδιώτες.Όμως όπως φαίνεται το φτηνό δεν έχει όρια και προφανώς σήμερα βρεθήκαμε στο φτηνότερο.
Η αλήθεια είναι πως το ταξίδι μας στο Σιτσουάν, ήταν κάτι το οποίο διόλου δεν προγραμμάτισα και οτατν έφτασα εδώ δεν είχα ιδέα τι να περιμένω, όμως αυτό που το περιγράφει είναι, απίστευτη φύση, απίστευτες καιρικές μεταβολές απο περιοχή σε περιόχη και τέλος μια λέξη που περιγράφει το όλο σκηνικό είναι: Κίνα δεύτερης ταχύτητας. Την στιγμή αυτή ταξιδεύουμε σε μια απο τις υποανάπτυκτες περιοχές της Κίνας, απ'αυτές που δεν έχουν υποδομή, δεν έχουν τεχνολογία, λεφτά και παιδία. Εδω ο κόσμος δεν μιλαέι μανδαρινικά οπότε δεν μπορείς και να επικοινωνήσεις, ενω η περιοχή εκτός απο το να διαφημίζει τα Πάντα που έχει και τους χρυσμύτιδες πιθήκους, έχει να πλασάρεις και κάμποσες μειωνότητες απ'αυτές που υπο άλλες συνθήκες δεν θέλει στις πόλεις της... 
Είναι ακριβώς η ίδια ιστορία με τα ζώα: Όλοι θέλουμε να σώσουμε τον ασιατικό ελέφαντα όμως δεν τον θέλουμε σπίτι μας. Η κυβέρνηση, φαίνεται έχει μετατρέψει αυτές τις περιοχές και τις κοινότητες τους σε ζωολογικούς κήπους για τους τουρίστες. Η ζωή τους είναι ο τουρισμός και εδω έρχεται το ερώτημα του αν πραγματικά προστατεύεται και διασώζεται ο πολιτισμός τους που σίγουρα είναι απίστευτα ιδιαίτερος ή αν εντέλη αυτή η κατάντια δεν είναι διάσωση κανενός πράγματος εκτός απο μια παρωδία...
Για μένα, είναι μια ευχάριστη έκπληξη ειδικά τώρα που το θιβέτ δεν έχει ανοιχτές πόρτες πλέον για τους ξένους. Και δεν είναι οτι η περιοχή δεν έχει σχεση, φαίνεται πολιτισμικά πολλές μειωνότητες να μοιράζονται στοιχεία κουλτούρας και υπάρχουν και θιβετανικές μειωνότητες.
Χθες βρεθήκαμε σε μια μειωνότητα και μπήκαμε στα σπίτια τους -φυσικά κυβερνητικό πρόγραμμα- για μόλις 18ευρώ το άτομο: απίστευτο κλέψιμο αν σκεφτείς οτι μια οικογένια φιλοξένησε πάνω απο 60 ταξιδιώτες για 2 ώρες, που σημαίνει 1000ευρώ σε μια βραδία ειδικά σε μια περιοχή σαν και αυτή, όπου ο μεγαλύτερος μισθός στην πρωτεύουσα δεν ξεπερνάει το 1/3 του αντίστοιχου στο τσινγκτάο, ο οποίος με την σειρά του είναι 1000ευρώ τον μήνα μιλάμε για ενα αστρονομιό ποσό! Η μόνη μου σκέψη είναι οτι πάνε στην κυβέρνηση για να συνεχίσει το διασωστικό έργο της περίφραξης. Αν μη τι άλλο, η Κίνα εκτός απο υδατο-φράγματα ξέρει να φτιάχνει παντώς είδους φράγμα. Τελικά δεν ήταν και τόσο ενδιαφέρον μιας και δεν τόσο γραφικό όμως μας ανγκάσαν να φάμε με τα χέρια μσοχάρι που σφάξαν για εμάς και μας πότισαν ποτά. Ένα απο τα χαρακτηριστηκά της μειωνότητας αυτής, άλλα και άλλων στην περιοχή αυτή, είναι οτι όταν ψάχνεις κοπέλα, τραγουδάς ενα τραγούδι το οποίο πρέπει να αγγίξει την καρδία της... Φυσικά στις περιοχές αυτές όλοι ξέρουν να τραγουδούν και λένε οτι οταν ακούνε τους καλούς τραγουδιστές απο άλλες περιοχές δεν τους θεωρούν καλύτερους απο τους μέσους καθημερινούς ανθρώπους της μειωνότητας...
Φωτογραφίες της πρώτης ημέρας εδώ!
