Τελικά η πιο ενδιαφέρουσα μέρα ήταν η χθεσινή και η σημερινή. Το πρώι μας σηκώσαν στις 6 για να πάμε σε μια μακρινή περιοχή -γύρω στην μια ώρα διαδρομή- μόνο και μόνο για να δούμε 2 κρατικά μαγαζία και μέτα να φάμε φαγητό που δεν τρωγόταν. Τελικά στις 5 φτάσαμε πίσω για να μας αφήσουν την ημέρα. Απολογισμός; 6 εως 5, δηλαδή 11 ώρες ταλαιπωρίας στο πούλμαν, χωρις κανένα λόγο προς το όφελος του ταξιδίου μας. Τελικά όμως στην συνέχεια περπατήσαμε στους δρόμους του κέντρου της πόλης, που για άλλη μια φορά επαληθεύει πως το Τσίνγκταο, δεν έχει τίποτα, μα τίποτα απολύτως. Είναι συγκλονιστικό αν φανταστείς οτι το Τσίγκταο κατοικείται απο ανθρώπους και δεν είναι αεροδρόμιο. Τι ζωή κάνουν; Τι τρώνε τι ψωνίζουν, πως διασκεδάζουν;
Πολύ ζωντανή πόλη όπως και ήταν οι πόλεις στο γιουνάν ή όπως και η απίστευτη Μπανγκόκ, με πολλές επιλογές και απίστευτο νέο κόσμο. Οι κινεζούλες της περιοχής με διαφορά οι πιο όμορφες τις κίνας με πρώτο πράγμα που παρατηρείς την επιδερμίδα τους που είναι πολύ καλύτερη. Ίσως η διατροφή τους με τα καφτερά, ίσως όπως ίδιοι λένε ο καθαρός αέρας -που είναι ψέμα, μιας και έχει άπειρα εργοστάσια- πάντως οι κοπέλες είναι δελεαστικά όμορφες!
Τελικά αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά πήγαμε σε ενα τσαγεράδικο που είχε και θέαμα και μέσα στο διάστημα μιας ώρας είδαμε πολλά διαφορετικά θεάματα: Απο θέατρο σκιών, μαγικά κόλπα, κινέζικη επιθεώρηση έως το πολύ ενδιαφέρον θέατρω μασκών όπου οι χαρακτήρες μπροστά στα μάτια σου χωρίς όμως να μπορείς να τους πιάσεις στα πράσα, άλλαζουν προσωπία σε ρυθμούς πολυβόλου! Αργότερα φάγαμε σε ενα εστιατόρειο hot pot, αυθεντική συνταγή όπως είναι διάσημη η περιοχή για αυτό ενω τέλος δεν κοιμηθήκαμε πριν τις 2:30 αφού είπαμε να γιορτάσουμε σύντομα τα γεννέθλια της Μπόραμ που ήταν την ίδια ημέρα. 
Την επόμενη ύστερα απο τέσσερις ώρες ύπνου, σηκωθήκαμε για να πάμε στον τελευταίο μας σταθμός, τον τεράστιο Βούδα του Λασαν. 72μέτρα, σε καθιστή στάση, είναι ο πιο μεγάλος στον κόσμο. Απο τα πράγματα που πραγματικά ήθελα να δω στην Κίνα, και άξιζε! Απορροφημένος να βγάζω φωτογραφίες συνειδητοποίησα οτι δεν άφησα το όλο σκηνικό να μπεί στο κεφάλι μου ούτε για ενα δευτερόλεπτο. Έτσι είναι τα πράγματα τελευταία.
