Και εκεί που μιλάγαμε για άνοιξη, μας την έφερε ο καιρός και πάλι. Ασταμάτητα βροχές -σε μια περιοχή που δεν έχει ποτέ βροχές, μια περίοδο που πουθένα δεν θα έπρεπε να εχει βροχές-.
Μιλάμε για ενα Κρύο, υγρό και ανθισμένο φθινόπορο...
Και τέλος, άλλη μια παρατήρηση σχετική με το ταξίδι:
Κατα την διάρκεια του παρατήρησα κάτι πολύ ενδιαφέρον: Στις εταιρίες στην Κίνα και στον ασιατικό κόσμο έχουν πρόγραμμα ασκήσεων σε διάφορες ζώνες της ημέρας. Δεν είχα δει πότε τι ακριβώς περιλάμβανει και πώς γίνεται, πέρα απο όλους τους υπαλλήλους να είναι μαζεμένοι και να φωνάζουν εμψυχωτικά φασιστικά μηνύματα. Τελικά αυτές τις μέρες είδα το πλήρες πρόγραμμα και είναι αλήθεια πως έμεινα με ανοιχτό το στόμα:
Ασκήσεις χεριών, τραγούδι, αερόμπικς και συνδιαστικές φιγούρες όλων των υπαλλήλων μαζί, είναι η μέθοδος που ακολουθείται για να ενισχύσει το ομαδικό πνεύμα και τον συντονισμό της ομάδας!
Επικεφαλής, ενας υπάλληλος ντυμένος κανονικά με σακάκι που δείνει τον παλμό! Επάγγελμα; Δώστε του μια λέξη εσείς!
Και μιας και ήρθε η ώρα για να πάω για ύπνο, αναφέρω (περισσότερο για να μην τα ξεχνάω εγω) οτι δεν έχω μιλήσει ακόμα για το οικογενιακό ταξίδι, και δεν έχω αναφερθεί στην δεύτερη μέρα του ταξιδιού στο ΤσούΦού που είναι το χωριό που έζησε, δίδαξε και θάψαν τον κουμφούκιο (όχι οτι υπάρχει και κάτι να πώ, εκτός φωτογραφίες, ταφόπλακες, χορταριασμένες σκεπές και ποδήλατα) δεν βρήκα κάτι...
Α ναι... Ενα όμορφο σύμπλεγμα απο αρχαίας αρχιτεκτονικής που φαίνεται τόσο τυπικό κινέζικο, και όμως στην ουσία, δεν είναι τόσο εύκολο να το το βρείς μπροστά σου!
Καλυνύχτα!
