The new Photo Albums adress is...

http://picasaweb.google.com/fotis.kalafatis.2
The old one still contains the material from this 1st one year, but from now on the 2nd year will appear on the new address.
As you may already know, the blog train has come to a halt.
Of course I will keep on posting pictures...so stay in a sense... tuned (?)

Τετάρτη, Ιουλίου 30, 2008

This is the monthly update on CNN...

Τέλος ο Μασάκι φεύγει αύριο το πρωί, οπότε απο αύριο δεν έμεινε άνθρωπος στην πόλη. Ο Μασάκι επιστρέφει μετά τους Ολυμπιακούς -τουλάχιστον ξαναέρχεται δηλαδή-
Ιδιαίτερα νέα δεν υπάρχουν και για αυτό δεν γράφω κιόλας, μπορείτε να δείτε μερικές φωτογραφίες στις κατηγορίες που ανανέωσα αυτές τις μέρες, άλλα ως εκεί....
Δεν θα δείτε θαύματα.
Το αρχίκο σχέδιο να παω εσωτερική Μονγκολία αυτό το διάστημα ματαιώθηκε γιατί ως που να μου ετοιμάσουν την Βίζα για το επόμενο εξάμηνο φτάσαμε στο τώρα το οποίο είναι μόλις 10μέρες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών οι οποίοι παράλληλα σηματοδοτούν την έναρξη των σύντομων διακοπών μου.
Τις τελευταίες μέρες τα εργοτάξια ξεκινάνε στις 6 το πρωί οπότε καπου εκεί τελειώνει και ο ύπνος μου. Απ'την άλλη πριν μερικές μέρες αγόρασα τα Κρόκς (τα παπούτσια που θυμίζουν παντόφλες) για να ξενοίασω μια και καλή με την βροχή: Τώρα δεν χρειάζεται να ανησυχώ οτι θα βραχούν τα πόδια μου!
Posted by Picasa

Πέμπτη, Ιουλίου 17, 2008

Ulzzang

ULZZANG είναι μια λέξη που καιρό μου έλειπε για να περιγράψω αυτό που τρέχει στην ασία σήμερα με το πρότυπο ομορφιάς. Πηγαίνετε στο γκόυγκλ, στο γιουτιούμπ ή όπου θέλετε και ψάξτε να δείτε τι σημαίνει ούλτζανκ.
Μεγάλα μάτια, λευκό δέρμα, τεράστιες βλεφαρίδες και μέσ' την γλύκα και φυσικά όλα...
Στο μέϊκ απ! Στο τέλος βγάζουν μια φωτογραφία όλο μέλι και έχουμε όλη την συνταγή. Φακοί επαφής για τεράστιες κόρες, ψεύτικες βλεφαρίδες, μέϊκ απ για αψεγάδιαστο λευκό δέρμα όλα τα 3 παραπάνω, μόνο για να καταλάβεται πόσο βασικά είναι, σας λέω οτι δεν έχω γνωρίσει κορεάτισα (και εχω γνωρίσει αρκετές) που να μην χρησιμοποιεί τουλάχιστον τα 2 απο τα 3 παραπάνω, αν οχι και τα 3!

Φυσικά μην μιλήσουμε για την κόλα που κολλάει τα βλέφαρα ωστε τα μάτια να φαίνονται όπως των δυτικών (με δίπλα δηλάδη)

Τώρα, καληνύχτα.
Posted by Picasa

Αρκετά για σήμερα...

Αυτά απο το ταξίδι στο γκανσού. Όταν ο Μασάκι σήμερα με ρώτησε "τι έκανα τις τελευταίες αυτές μέρες απ΄όταν επέστρεψα" πραγματικά έπεσα απο τα σύννεφα! Τι έκανα; Δεν έχω ίδεα. Διάβασα 5 μέρες, έτρεξα για την βίζα 2 μέρες και 5 πρωινά, έδωσα εξετάσεις 2 μέρες, τα υπόλοιπα πρωινά κοιμήθηκα και τελικά περισσέυουν κάτι απογεύματα και φυσικά νύχτες.
Ε λοιπόν, να τι έκανα όλο αυτό το διάστημα:

Αποχαιρέτησα ενα τεράστιο πλήθος απο ανθρώπους! Κορεάτες, δυτικούς και κινέζους, όλους του αποχαιρέτησα, τον καθένα στο δικό του πάρτυ. Περιττό να πω οτι η τελευταία μέρα του καθενός στην Κίνα ήταν γιορτή και άξια "κατάχρησης" άλλα τι συμβαίνει για αυτούς που δεν είναι η τελευταία μέρα τους;

Ας το αφήσουμε ασχολίαστο. Την στιγμή αυτό, μέχρι τις 22 του μήνα θα έχει φύγει και το τελευταίο κομμάτι του λόμπυ:
Η Λίνα και ο Φλώριαν. Οι υπόλοιποι, έχουν ήδη φύγει!
Καληνύχτα!

ΥΓ. Ο Ενρίκε συγκεκριμένα έφυγε χωρίς αντίο! Απλά σε ενα σημείο μας ήρθε ενα μήνυμα λέγοντας: "Φώτη, αυτή την στιγμή είμαι στο τρένο. Έπρεπε να φύγω με τρένο σήμερα γιατί δεν βρήκα πτήση για αύριο. Θα τα πούμε!". Να πω οτι δεν το περίμενα;
Posted by Picasa

Το λεωφορείο του τρόμου!

Τελικά αφού μας μπαρκάραν σε ενα λεωφορείο με κρεβάτια συνειδητοποιήσαμε πως μας παγίδεψαν: τι λετε για ενα κρεβάτι 1,30μ*40εκ και ύψος προς τα πάνω 79εκ; Εφιάλτης. Τελικά η νύχτα πέρασε με λιγότερο ύπνο απ'οτι σε καρέκλες αεροπορικού τύπου ενώ το ταξίδι αυτό μας κόστισε το μισό απο μια αεροπορική πτήση σε καλή προσφορά. το βίντεο, τα λέει ολα νομίζω.

(δεν ξανακάνω το ίδιο λάθος...)
Posted by Picasa

ΛίΤσονΓού!

Με τον ΛιΤζενΓιού χωρίς δραχμή στην τσέπη πέρασα ενα 36ωρα προς ανάμνηση των ημερών που περάσαμε μαζί, αν και αυτή την φορά δεν υπήρξε διάβασμα παρα φαΐ,φαΐ και πάλι, φαγητό. Φυσικά οι απένταροι δεν πληρώνουν και τελικά με γύρισε στα ακριβότερα κορεάτικα της Σανγκάης και απλά με κέρναγε. Φυσικά έμεινα και στο διαμέρισμα του! Για πρώτη φορά μιλήσαμε, μιας και τελευταία φορά πριν φύγει τα κινέζικα μου δεν αρκούσαν! Αναμενόμενα βέβαια, τα κινέζικα του έχουν πάρει άλλες διαστάσεις...
Τελικά αφού με άφησε στο σταθμό του νυχτερινού λεωφορείου(εξπρές του μεσονυχτίου), άποχαιρετηθήκαμε και ανανεώσαμε το συμβόλαιο για Τσινγκτάο στο οποίο τώρα που μιλάμε θα έρθει αύριο (17/07)
Posted by Picasa

Σανγκάη. η πόλη που δεν μας πάει.

Για τέταρτη φορά βρέθηκα στην Σανγκάη. Αυτή την φορά με τον Ενρίκε, όμως και πάλι παρ'ολη την ακτινοβόλα προσωπικότητα του, δεν βοήθησε να αλλάξει την τύχη. Για άλλη μια φορά η πόλη με το ΄θυλικό αυτό όνομα προσπάθησε να με φάει. Κάθως το βράδυ έψαχνα ενα ΑΤΜ για να σηκώσω λεφτά ύστερα απο μια περίοδο ταξιδιών με τρένα κατα την οποία βρέθηκα να τερματίζω με ούτε 20ευρώ σε ρευστό, αντιμετώπισα το εξής πρόβλημα. Όχι μόνο δεν έβρησκα ΑΤΜ της τράπεζας που το όνομα της είναι "Τραπεζική Επιχείρηση Χόνγκ Κόνγκ και Σανγκάης", άλλα και μόλις βρήκα ενα ΑΤΜ αμέσως άρχισα να έχω πρόβλημα. Το πρώτο ΑΤΜ ύστερα απο κάποια ώρα μου ανακοίνωσε οτι δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τα κεντρικά. Μετά απο κάποιες δοκιμές πήγα σε άλλο ΑΤΜ και μου ανακοίνωσε οτι ο κωδικός είναι λάθος. Σάστισα. Ξαναδοκίμασα, αλλα επέμενε. Τελικά άρχισα να δοκιμάζω αναγραμματισμούς του κωδικού μήπως τα έχω χαμένα χωρίς αποτέλεσματα. Τα υπόλοιπα ΑΤΜ άλλα μου έλεγαν οτι δεν μπορούν να επικοινωνίσουν με τα κεντρικά και άλλα οτι έχω λάθος κωδικό. Τελικά την επόμενη μέρα οταν πλέον είχα ξεμείνει βρήκα μια τράπεζα HSBC και σύντομα πληροφορήθηκα οτι όντως, η κάρτα μου έχει κλειδώσει. Να χαίρεσαι που δεν στην ρούφιξε κάνα μηχάνημα. Τα πράγματα είχαν στενέψει οπότε αναγκάστηκα να βάλω σε λειτουργία το σχέδιο εφεδρίας μου:

Να χρησιμοποιήσω την πιστωτική μου κάρτα για ανάλυψη χρημάτων. Είχα ακούσει για πολύ χοντρές προμήθειες της τάξεως των 20ευρώ (δεν ξέρω αν αληθεύουν και ούτε ήθελα να δοκιμάσω, άλλα ήμουν αδέκαρος) τελικά μόλις έβαλα την κάρτα συνειδητοποίησα οτι και ο κωδικός της ήταν λάθος. Εδω σταμάτησα τις δοκιμές μετά απο την πρώτη προσπάθεια. Τελικά ύστερα απο μια μεγάλη μέρα και τηλεφωνήματα στην Ελλάδα απο εναν απελπισμένο πελάτη τους, επιτέλους μου υποσχέθηκαν οτι θα το έχουν λύσει μεχρι την επόμενη μέρα. Φυσικά την επόμενη εγω απεφυγα να ρισκάρω και περίμενα να επιστρέψω στο Τσινγκτάο για να επιτρέψω σε ενα ντόπιο μηχάνημα να μου ρουφίξει την κάρτα!

Στην Σανγκάη φυσικά φάγαμε μακντόναλντς ύστερα απο κάποιες μέρες κακοπέρασης όπου μας κλέβαν με απίστευτες τιμές για κοροϊδίστικα γεύματα ενω στην συνέχεια πήγα και συνάντησα τον ΛιΤζενΓίοου ο οποίος αν θυμάστε είχε πάει στην Σανγκάη για να συνεχίσει τις σπουδές του!
Posted by Picasa

Σάββατο, Ιουλίου 05, 2008

Ο Ναός του Λευκού αλόγου

Ο ναός του λευκού αλόγου ή λαυκού αλόγου όπως λένε οι ντόπιοι, είναι μια στούπα που έχτισε ενας ινδός μοναχός προς τιμή του λευκού του αλόγου που τον έφερα μέσα απο την έρημο. Τίποτα το εντυπωσιάκο, άλλα το γεγονός οτι ο ουρανός είναι καταγάλανος, αξίζει μια αναφορά και σ'αυτό. Άλλωστε την δεύτερη μέρα του ταξιδιού, στην ουσία μόνο αυτό είδαμε εκτός απο την επονομαζόμενη αρχαία πόλη του ΝτούνΧουάνγκ. Η εν λόγο αρχαία πολή τελικά δεν ήταν τίποτα παρα ενα πλατό στο οποίο γυρίζαν μια τηλεοπτική σειρά. Αφού πληρώσαμε 4ευρώ το άτομο είσοδο, μπήκαμε, και βγήκαμε! Φωτογραφίες της ημέρας στον παρακάτω σύνδεσμο!

http://picasaweb.google.com/fotis.kalafatis/080626Dunhuang
Posted by Picasa

Τα Μογκάο Γροττό και η το βουνό που τραγουδά!

Τα Μογκάο γκροττό, είναι σπηλίες που Βουδιστές καθώς ταξίδευαν στο δρόμο του μεταξιού έφτιαχναν και στην συνέχεια στόλιζαν με τοιχογραφίες αγάλματα και χειρόγραφα. Δυστυχώς δεν επιτρεπόταν να πάρω φωτογραφίες πουθενά σε αυτό το απίθανο μέρος, όμως με το χέρι στην φωτιά, λέω οτι είναι οτι καλύτερο αρχαιολογικό μνημείο είδα ως τώρα στην Κίνα.


Για την ακρίβεια, οχι απλά το καλύτερο, αλλά το καλύτερο πέρα απο σύγκριση! 1000αδές σπηλίες με απίστευτες τοιχογραφίες, τρομερά αγάλματα 1500 ετών, και δυο τεράστιοι βούδες -φσικά οχι μεγάλοι όσο του λεσαν- άλλα και αυτοί ήταν κάπου γύρω στα 30μέτρα!

Δυστυχώς δεν έχω υλικό να σας δώσω, παρα μόνο λινκς για κάνετε ενα βίρτουαλ τούρ .
http://www.world-heritage-tour.org/asia/china/dunhuang/cliff-of-caves-photos-inside-are-forbidden/sphere-flash.html?redirect=1

Στον επόμενο σταθμό είχαμε την απίστευτη εμπειρία να βρεθούμε στην έρημο (φυσικά η έρημος αυτή ξεκινάει ακριβώς έξω απο την πόλη) να αράξουμε σε μια όαση και στην συνέχεια να σκαρφαλώσουμε εναν ψηλό αμμόλοφο. Ε λοιπόν, την στιγμή εκείνη συνειδητοποίησα τι σημαίνει έρημος: Για κάποιο λόγο δεν έκανε ζέστη, το αεράκι φυσούσε δροσερά και ο ήλιος δεν χτυπο΄θσε κατακούτελα. Μόλις σηκωθήκαμε απο εκεί που καθόμασταν στα όμορφα και αφού περπατήσαμε 30μέτρα αρχίσαμε να σκαρφαλώνουμε τον αμμόλοφο ύψους 30-40μέτρων. Απίστευτα δύσκολο! Τελικά μετά απο 20 λεπτά, εφτάσα καταυδρωμένος, πραγματικά τρομοκρατημένος για το τι είναι η έρημος: Φαντάσου, οι συνθήκες ήταν όλες τέλειες αν εξαιρέσεις οτι είχε μπροστά σου τον αμμόλοφο. Τι θα συνέβαινε αν είχες να διασχίσεις 1χιλίομετρο (μην πώ άλλο νούμερο) ερήμου, αν διψούσες, ήσουν κουρασμένος τραυματισμένος και ο ηλίος χτυπούσε;
Στα παρακάτω βίντεο με την σειρά βλέπετε την όαση με την παγόδα της, το σκαρφάλωμα και το πως η άμμος υποχωρεί σε κάθε βήμα και μετά την θέα απο την κορυφή και το ηλιοβασίλεμα. Στο τέλος υπάρχουν και δυο βιντεάκια με διαδρομές μέσα στην έρημο, αυτή την φόρα μέσα απο οχήματα!

Κουράγιο!
Posted by Picasa

()

Παρενθεσούλα, βίντεο απο την κατάβαση του "Βούδα του Γελαστού βουνού" στο Σιτσουάν.Νομίζω απο το βίντεο καταλαβαίνει κανείς την κλίμακα!
Posted by Picasa

Πρώτη μέρα,


Το ταξίδι αυτό είχε ενα κεντρικό μοτίβο που ονομάζεται τραίνο. Τρελές διαδρομές με το τρένο. Η πρώτη μέρα ξεκινάει στο τσίνγκταο, όταν ο Ενρίκε που είχε εξαφανιστεί για 1 βδομάδα απο το πουθενά μου στέλνει ενα μήνυμα στο κινητό. "Μόλις κατέβηκα απο το βουνό. Πολύ κρύο. Είμαι στο Χιάν. Μεθαύριο πρωί παίρνω τραίνο για την πόλη ντούνχουάνγκ στον βορρά.Προλαβαίνεις να βρείς μια πτήση για αύριο να έρθεις Χιαν για να πάμε μαζί". Την στιγμή εκείνη ήμουν στο κέντρο. Μετά απο λίγα λεπτά σκέψεις, αποφάσισα να βρώ ενα πρακτορίο και να δω αν υπάρχει εισιτήριο. Μερικές ώρες αργότερα είχα ενα εισιτήριο και εναν ύπνο αργότερα ετοίμαζα βαλίτσες με προορισμό το Σιάν. Το βράδυ, ύστερα μια σύντομη πτήση και μια μπύρα, βρέθηκα να κοιμάμαι σε ενα χόστελ για 2ευρώ την βραδιά. Το πρωί, επιβιβάστηκα στο τραίνο με προορισμό το ντούνχουάνγκ. Η διαδρομή ύστερα απο 24 ώρες και εναν ανήσυχο ύπνο σε μια κουκέτα μας έφερε στην έρημο.

Τελικά στο τέλος της διαδρομής φτάσαμε στην μια μικρή πόλη στην μέση της ερήμου, που στα μάτια μου φάνηκε πιο πολιτισμένη απο την τυπική κίνα! Στην πόλη αυτή φτάσαμε, βρήκαμε ενα ξενοδοχείο και αρχίσαμε να οργανώνουμε τις μέρες μας. Χώρις πρόγραμμα ή εισιτήριο για το επόμενο σταθμό τα πράγματα ήταν απλά: Όλα με το πάσο μας. Άλλωστε το ξηρό και δροσερό κλίμα ήταν μια πολύ καλή αλλαγή απο το υγρό και ζεστό κλίμα του Τσινγκτάο. Η πολή εκτός απο την θέση της, έχει και μερικά αξιοθέατα σε δορυφορικά σημεία γύρω της, με πιο γνωστό απ'ολα τις σπηλιές των 1000 Βουδών. Τελικά μεσα σε μια μέρα καταφέραμε να δούμε τις σπηλιές όσο και την κοντινή όαση στην έρημο!
Posted by Picasa

Τέλος χρονιάς!

Δεν σας εχω συνηθίσει σε φωτογραφίες μου. Ούτε θα σας συνηθίσω, μιας και την μηχανή την χειρίζομαι συνήθως εγω. Σήμερα είναι 5 Ιουλίου και μόλις χθες τελείωσε το εξάμηνο. Μόλις προχθες επέστρεψα στο Τσινγκτάο ύστερα απο μια μικρή παρένθεση για διακοπές. Το ξέρω, μάλλον το θα νομίζεται οτι είμαι στον δρόμο μονίμως και ταξιδεύω. Όμως και αυτό δεν είναι αλήθεια.
Σήμερα λοιπόν, 10 μήνες και 10μέρες απο την στιγμή που ήρθα ήρθε η ώρα να κάνω ενα μικρό απολογισμό. Μάλλον μια μίνι ανασκόπιση και μια παράθεση της τρέχουσας κατάστασης. Ήρθα Κίνα, άργησα να πάρω μπρος, άλλα τελικά πήρα, και τώρα είμαι εδω που είμαι, στο Τσίνγκταο σε μια προσπάθεια να συνεχίσω να μαθαίνω κινέζικα όσο ο χρόνος μου το επιτρέπει. Όπως φαίνεται, σε ενα χρόνο και κάτι ψιλά απο τώρα με περιμένει ο στρατός. Μέχρι τότε θα είμαι εδω γύρω προσπαθώντας να ενδυναμώσω τα κινέζικα μου.

Τις επόμενες 5-6 μέρες και οι τελευταίοι θα έχουν φύγει και τότε θα έχω μείνει εγω ο ένας, όπως ήμουν όταν ήρθα εδω. Στην πράξη, "το τώρα άργησε μια μέρα" και κοιτώντας πίσω βλέπω μια χρονία σχεδόν χάμενη παλεύοντας να πιάσω την άκρη σε μια γλώσσα. Και μόνο η σκέψη οτι αυτή η γλώσσα υπάρχει ενδεχόμενο να καταντήσει απλά ενα χαρτί στον πάτο ενος συρταριού, ξεσηκώνει ενα μεγάλο όχι. Αρκετό χρόνο σπατάλησα σε κάτι ανοησίες όπως τα γερμανικά και την πληροφορική, άσχετα με το αν τα χαρτία αυτά όπως λένε κάποιοι ίσως μου ανοίξουν κάποτε κάποια πόρτα. Τέτοια επένδυση χρόνου για ενα σκατόχαρτο; Αυτά είναι διαστροφή. Θα μπορούσε κάνεις να σπαταλήσει τον ίδιο χρόνο μαθαίνοντας ενα κομμάτι γνώσης το οποίο μετά θα μπορούσε να αξιοποιήσει με κάποιον τρόπο.

Τώρα που θα φύγουν όλοι, θα έχω ενα μήνα μπροστά μου στο Τσινγκτάο να διαβάσω, να γνωρίσω κινέζους και να σκεφτώ. Μέτα, έρχομαι Ελλάδα για 2 βδομάδες και με ελπίδα να μην τα ξεχάσω όλα, ξαναγυρνάω πίσω στο Τσινγκτάο.

Τις τελευταίες μέρες αυτές, βρέθηκα να ταξιδεύω σε μια περιοχή που ονομάζεται Γκανσού. Το γκανσού λόγο του μήκους του, είναι μια περιοχή αρκετά πλούσια σε διακριτά κλιματα. Εμείς όμως, είπαμε να πάμε στον Βορρά. Ο Βορράς του Γκανσού, είναι η έρημος γκόμπι.

Ως τώρα απο τις καλύτερες και πιο αληθινές εμπειρίες μου στην κίνα. Η ιστορία παρακάτω.
Posted by Picasa