Πως περνάει ο καιρός. Κοιτώντας λίγες καταχωρήσεις πιο πάνω θα έβλεπες πως δεν μιλάω κινέζικα. Τώρα, κοιτώντας πίσω και μπροστά, βλέπεις την διαφορά. Πλέον μπορώ και γράφω διαβάζω και συζητώ άνετα. Ακόμα και το χιούμορ καταλαβαίνω. Εννοείται πως βλέπω και τηλεόραση. Απίστευτο ε;Ναι απίστευτο. Τώρα που εγω στο μέλλον -ή για ειλικρίνια οποίοσδήποτε άλλος- θα διάβαζε αυτό στο μέλλον, θα το πίστευε. Όμως πέρασε μόνο μια μέρα απο την τελευταία καταχώρηση και όχι, κινέζικα δεν μιλάω. Ακόμα. Σήμερα με ξύπνησε ο Yin με τηλεφώνημα και μου πρότεινε να πάμε το απόγευμα σε μια παραλία. Δεν θα έπερνε κινητό ούτε τίποτα γιατί του το έχουν κλέψει αρκετές φορές εκεί. Πείσθηκα και εγω να πάω έτσι παρ' ότι η κλειδαριά μου δεν δουλεύει, μιας και μετά απο 4-5 δοκιμές του πόμολου αυτή ανοίγει και έτσι άφησα τα πράγματα μου πίσω και κατευθύνθηκα προς την παραλία. Πως; Μου είπε πως να την πω στον ταξιτζή, όμως εγώ έκατσα στον υπολογιστή και μετά στον χάρτη και βρήκα τα ιδεογράμματα, ανακατασκευάζοντας την γραπτή του μορφή. Έκρυψα τον φορητό, το pda, τις κάρτες και τα περισσότερα λεφτά μου σε διάφορα σημεία του σπιτιού έκλεισα την πόρτα και ο θεός βοηθός. Το ταξί με πήγε μια διαδρομή Κέντρο - Κηφισιά με 2 ευρώ και κάτι ψιλά. Στην παραλία που ήταν τεράστια είχα μια πολύ αστεία εμπειρία. Οι κινέζοι ήταν ο ένας πάνω στον άλλο, ανεξαρτήτου ηλικίας φορούσαν κουλούρες και δεν κολυμπούσαν πιο μέσα απο τα 5μέτρα! Μόλις μπήκαμε στο νερό ανακάλυψα τι λάθος κάναμε μιας και ήταν τόσο βρώμικο το νερό που παίρνω πίσω, οτι έχω πεί για το νερό της θάλασσας που μας πήγε ο Γιάννης κοντά στο πέφκο. Γενικά επέπλεαν μέσα σακκούλες, εφημερίδες, άπειρα φύκια και κλαδάκια ενώ το χρώμα ήταν πράσινο και ειλικρινά δεν οφειλόταν στα "νερά". Όμως το σκηνικό ήταν τόσο όμορφο που κατα τ'άλλα άξιζε. Η πόλη είναι απίστευτα όμορφη και μεγάλη με άπειρους μοντέρνους ουρανοξύστες που θυμίζουν την Σουπερμανική Μετρόπολης σε επανέκδοση 2007... Όταν πήγαμε στο "νέο" κέντρο της πόλης το οποίο είναι κοντά στο μέρος που μένω, το θέαμα ήταν ακόμα πιο τρομερό. Ουρανοξύστες ακόμα πιο εντυπωσιακοί και παράξενοι και τεράστιες οθόνες να παίζουν διαφημίσεις παντού. Κάπου εκεί ήταν και τα carrefour, ένα Ιαπωνικό Σούπερ Μάρκετ και ενα τεράστιο βιβλιοπωλείο που επισκεφθήκαμε. Τα σούπερ μάρκετ, δεν είχαν κλιματισμό και αυτό μου έκανε πολύ εντύπωση. Το μεσημέρι στην παραλία δοκίμασα ένα σουβλάκι καλαμάρι και το απόγευμα στο σούπερ μάρκετ φάγαμε για πρώτη φορά κινέζικο φαγητό. Wow. Οχι οτι δεν τρώγεται, όμως ξεκάθαρα, προτιμώ με διαφορά τις δικές μας ψευτογεύσεις. Φάγαμε αρνί, στομάχι αρνιού και λαχανικά και αν και όλα ήταν νόστιμα, δεν μπορώ να πω και το ίδιο για την "ιδέα" πίσω απο την γεύση. Συνοπτικά καλύτερα τώρα που μου λέγαν τι τρώω παρά μετά... Το πρώτο μου κινέζικο. Όχι κάτι στο οποίο βιάζομαι να ξαναβρεθώ. Γενικά φαίνεται οτι η Κουζίνα τους, παραείναι λαδερή για τα γούστα μου...Δεν μπορώ να τονίσω αρκετά, πόσο φτηνά είναι όλα. Παπούτσια επώνυμα (οχι οτι τα έχω ξαναακούσει, αλλά εκεί ήταν μέσα στο εμπορικό μπλόκ) με 6ευρώ, προγράμματα για υπολογιστές με 10ευρώ, ταινίες με 1,5ευρώ αυθεντικές! Στο εστιατόριο φάγαμε τα αντερα μάς ήπιαμε μπύρα Τσίνγκταο επιτέλους και όλα αυτά στο 13ευρώ και οι δυο μαζί. Φυσικά είδαμε και τα nike να είναι απο 50 έως 110ευρώ χωρίς όμως να μάθω αν ήταν τωρινή σειρά, ή stock. Υπολογιστές στα 499ευρώ δηλαδή 150ευρώ πιο φτηνά απο εδώ αν και δεν σημαίνει οτι ήταν φτηνότερα, απλά πιο... παλιά μοντέλα. Κάποιες εταιρείες κινητών απ' την άλλη είχαν απίστευτες τιμές. Αγόραζες άνετα κινητό LG με 45ευρώ...