Και έτσι ψωνίσαμε, ψωνίσαμε, ψωνίσαμε και ψωνίσαμε. Μέχρι να φύγουμε απο εκεί είχαμε αγοράσει τόνους σουβενίρ, μπλουζάκια κοντομάνικα, πετσέται και υπολογισται... και στο τέλος η Σιαοαν μας χάρισε και μια βαλίτσα της για να κουβαλίσουμε τα σουβενιρ πίσω!
Όμως η ταϋλάνδη δεν ήταν μόνο η Μπανγκόκ και μόλ της, οπότε στο επόμενο επισόδειο θα δούμε επισοδιακές στιγμές, στις μαγευτικές παραλίες της Ταϋλάνδης (όσο το συγκρίνω αυτό με τον χειμώνα της κίνας, ψυχοπλακόνωμαι)
Τα λέμε σύντομα
(και καλά...)