Αυτά απο το ταξίδι στο γκανσού. Όταν ο Μασάκι σήμερα με ρώτησε "τι έκανα τις τελευταίες αυτές μέρες απ΄όταν επέστρεψα" πραγματικά έπεσα απο τα σύννεφα! Τι έκανα; Δεν έχω ίδεα. Διάβασα 5 μέρες, έτρεξα για την βίζα 2 μέρες και 5 πρωινά, έδωσα εξετάσεις 2 μέρες, τα υπόλοιπα πρωινά κοιμήθηκα και τελικά περισσέυουν κάτι απογεύματα και φυσικά νύχτες.Ε λοιπόν, να τι έκανα όλο αυτό το διάστημα:
Αποχαιρέτησα ενα τεράστιο πλήθος απο ανθρώπους! Κορεάτες, δυτικούς και κινέζους, όλους του αποχαιρέτησα, τον καθένα στο δικό του πάρτυ. Περιττό να πω οτι η τελευταία μέρα του καθενός στην Κίνα ήταν γιορτή και άξια "κατάχρησης" άλλα τι συμβαίνει για αυτούς που δεν είναι η τελευταία μέρα τους;
Ας το αφήσουμε ασχολίαστο. Την στιγμή αυτό, μέχρι τις 22 του μήνα θα έχει φύγει και το τελευταίο κομμάτι του λόμπυ:
Η Λίνα και ο Φλώριαν. Οι υπόλοιποι, έχουν ήδη φύγει!
Καληνύχτα!
ΥΓ. Ο Ενρίκε συγκεκριμένα έφυγε χωρίς αντίο! Απλά σε ενα σημείο μας ήρθε ενα μήνυμα λέγοντας: "Φώτη, αυτή την στιγμή είμαι στο τρένο. Έπρεπε να φύγω με τρένο σήμερα γιατί δεν βρήκα πτήση για αύριο. Θα τα πούμε!". Να πω οτι δεν το περίμενα;
